महिनावारी रोकिएर प्रेग्नेन्सी टेस्ट पोजेटिभ देखिएसंगै,
बुबा बन्ने खुसियालीमा प्रफुल्ल हुँदै नाचिएका नाचहरुमा।
अनि रानीलाई झैं स्याहार गर्दै जचाउन आउने प्रसवपुर्व जाचहरुमा, बुबालाई देख्छु।
श्रीमतीलाई सुत्केरी ब्यथाले प्रसव कक्षमा कराउँदै गर्दा,
बाहिर मुटुले ठाउँ छोड्यो भन्दै गराएका इसिजिहरुमा।
मुटु ठाउमा आएर पहिलो सास संगै लगाएका बिसिजीहरुमा, बुबालाई देख्छु।
सन्तान प्राप्तिको खुसीमा बधाईका गुच्छाहरु बटुल्दै गर्दा,
बाबु भएको खुशियाली संगै आएका ति रौनकताहरुमा।
अनि कर्तव्य र जिम्मेवारी थपिए संगैका मौनताहरुमा, बुबालाई देख्छु।
सन्तानको अटेरीपन,चनचलताले आमालाई दिक्क बनाउदा,
उपस्थितिले नै लगाम लगाउन सक्ने अनुशासित घरहरुमा।
नजिक आएको गन्धले किताब समाइहाल्ने डरहरुमा, बुबालाई देख्छु।
हुर्किने बढ्ने क्रममा बालापनको अराजकता हावी हुदा,
अन्जानमा गरिएका उशृङंखल,कहालीलाग्दो बिठ्याइहरुमा।
उठेका हात,ताकेका थप्पड,तर नपिटिएका पिटाइहरुमा, बुबालाई देख्छु।
सन्तानको माया कुनामा लुकाएर अलि कठोर बनेर,
सत्मार्गमा हिडाउन सम्झाउदै गरेका मिठा गालीहरुमा,
अनि सफलता हासिल गरे संगै बजेका तालिहरुमा, बुबालाई देख्छु।
नतिजा के आउला सोचेर,जायज काम आट्न डराउदा,
मौन समर्थन जनाउदै,आटेका काममा दिने साथहरुमा।
लड्न लाग्दा समाउन दिएका विस्वासीलो हातहरुमा बुबालाई देख्छु।
जिबनका आवश्यकता र प्राथमिकता बारे प्रष्ट पारेर,
रगत र पसिनाको मुल्य सिकाउदै हुर्काएको माटोहरुमा।
आफै भोगेर सिक्न देखाएका प्रयोगात्मक बाटोहरुमा बुबालाई देख्छु।
समयको महत्त्व बुझाउदै,सफलताको शुत्र सिकाउदा,
शिखर छुने अभिप्रायका साथ देखाइएका आशाहरुमा,
१०सेकेन्डका कल,अनि त्यसका सांकेतिक भाषाहरुमा बुबालाई देख्छु।
आफू भोकै बसेर दुइचार पैसा भएपनि जोगाउन खोज्दा,
हामी जाने महंगो रेस्टुरेन्ट,त्यहाँका खाजा सेटहरुमा,
उता ग्यास्ट्रीकको बहाना बनाउने भोका पेटहरुमा, बुबालाई देख्छु।
आफू पुरानै लगाएर, सन्तानलाई राम्रो लुगा किनिदिएर,
सन्तानका सपना पुरा गर्न हिड्दा चिरिएरका खुट्टाहरुमा,
अनि मुजा परेका पाइन्ट र खिइएर फाटेका जुत्ताहरुमा, बुबालाई देख्छु।
साच्चै!
कर्तव्यबोध भएर लिएका जिम्मेवारीहरुमा बुबालाई देख्छु।
संयमित हुदै लिएका परिपक्व निर्णयहरुमा बुबालाई देख्छु।
बाध्यताबस कठोर बनिदिने अनुहारहरुमा बुबालाई देख्छु।
भावनामा नवहकी निर्णय लिने मनहरुमा बुबालाई देख्छु।
दैनिक सामना गर्ने हरेक अनुहारहरुमा बुबा देखिराख्ने भएपछि,
अनि बुबालाई सम्झिएर उहाँकै लागी लेख लेखिराख्ने भएपछि,
आफ्नो बुबालाई सम्झन बर्षको एक चोटि,
त्यो पनि आज औंसीकै दिन कुरिराख्नु पर्छ र?
बुबा बन्ने खुसियालीमा प्रफुल्ल हुँदै नाचिएका नाचहरुमा।
अनि रानीलाई झैं स्याहार गर्दै जचाउन आउने प्रसवपुर्व जाचहरुमा, बुबालाई देख्छु।
श्रीमतीलाई सुत्केरी ब्यथाले प्रसव कक्षमा कराउँदै गर्दा,
बाहिर मुटुले ठाउँ छोड्यो भन्दै गराएका इसिजिहरुमा।
मुटु ठाउमा आएर पहिलो सास संगै लगाएका बिसिजीहरुमा, बुबालाई देख्छु।
सन्तान प्राप्तिको खुसीमा बधाईका गुच्छाहरु बटुल्दै गर्दा,
बाबु भएको खुशियाली संगै आएका ति रौनकताहरुमा।
अनि कर्तव्य र जिम्मेवारी थपिए संगैका मौनताहरुमा, बुबालाई देख्छु।
सन्तानको अटेरीपन,चनचलताले आमालाई दिक्क बनाउदा,
उपस्थितिले नै लगाम लगाउन सक्ने अनुशासित घरहरुमा।
नजिक आएको गन्धले किताब समाइहाल्ने डरहरुमा, बुबालाई देख्छु।
हुर्किने बढ्ने क्रममा बालापनको अराजकता हावी हुदा,
अन्जानमा गरिएका उशृङंखल,कहालीलाग्दो बिठ्याइहरुमा।
उठेका हात,ताकेका थप्पड,तर नपिटिएका पिटाइहरुमा, बुबालाई देख्छु।
सन्तानको माया कुनामा लुकाएर अलि कठोर बनेर,
सत्मार्गमा हिडाउन सम्झाउदै गरेका मिठा गालीहरुमा,
अनि सफलता हासिल गरे संगै बजेका तालिहरुमा, बुबालाई देख्छु।
नतिजा के आउला सोचेर,जायज काम आट्न डराउदा,
मौन समर्थन जनाउदै,आटेका काममा दिने साथहरुमा।
लड्न लाग्दा समाउन दिएका विस्वासीलो हातहरुमा बुबालाई देख्छु।
जिबनका आवश्यकता र प्राथमिकता बारे प्रष्ट पारेर,
रगत र पसिनाको मुल्य सिकाउदै हुर्काएको माटोहरुमा।
आफै भोगेर सिक्न देखाएका प्रयोगात्मक बाटोहरुमा बुबालाई देख्छु।
समयको महत्त्व बुझाउदै,सफलताको शुत्र सिकाउदा,
शिखर छुने अभिप्रायका साथ देखाइएका आशाहरुमा,
१०सेकेन्डका कल,अनि त्यसका सांकेतिक भाषाहरुमा बुबालाई देख्छु।
आफू भोकै बसेर दुइचार पैसा भएपनि जोगाउन खोज्दा,
हामी जाने महंगो रेस्टुरेन्ट,त्यहाँका खाजा सेटहरुमा,
उता ग्यास्ट्रीकको बहाना बनाउने भोका पेटहरुमा, बुबालाई देख्छु।
आफू पुरानै लगाएर, सन्तानलाई राम्रो लुगा किनिदिएर,
सन्तानका सपना पुरा गर्न हिड्दा चिरिएरका खुट्टाहरुमा,
अनि मुजा परेका पाइन्ट र खिइएर फाटेका जुत्ताहरुमा, बुबालाई देख्छु।
साच्चै!
कर्तव्यबोध भएर लिएका जिम्मेवारीहरुमा बुबालाई देख्छु।
संयमित हुदै लिएका परिपक्व निर्णयहरुमा बुबालाई देख्छु।
बाध्यताबस कठोर बनिदिने अनुहारहरुमा बुबालाई देख्छु।
भावनामा नवहकी निर्णय लिने मनहरुमा बुबालाई देख्छु।
दैनिक सामना गर्ने हरेक अनुहारहरुमा बुबा देखिराख्ने भएपछि,
अनि बुबालाई सम्झिएर उहाँकै लागी लेख लेखिराख्ने भएपछि,
आफ्नो बुबालाई सम्झन बर्षको एक चोटि,
त्यो पनि आज औंसीकै दिन कुरिराख्नु पर्छ र?
