सोचे ।
धेरै बेर सोचे ।
म सोची रहे ।
के म्यासेज आयो यो भनी ।
मलाई पठाएको म्यासेज हैन जस्तो लागेछ मनलाई ।
त्यसैले त कुरिरहे ।
सरि सरि झुक्किएर म्यासेज गएछ ।
अर्कैलाई पठाउन खोजेको तिम्लाई गएछ ।
keyboard को prediction on रैछ ।
auto reply भएको रैछ ।
हो यस्तै यस्तै म्यासेज को पर्खाइमा थिए म ।
तिम्रो म्यासेजको पर्खाइमा ।
पर्खिए ।
पर्खिदैछु तिम्रो म्यासेज ।
म्यासेज नगर्न भनेपछि मैले गर्न मिल्दैन ।
सायद,मानव जाति बुझ्ने मान्छे भएर होला,
मलाई पनि बुझ्न कर लाग्यो ।
शभ्यताले एउटा बाध बाध्यो आज,
उनलाई म्यासेज पठाउन को लागि ।
तिम्रो म्यासेज रोक्कियो,
तर तिम्रो याद आइरख्यो ।
धडी भने घुमी राख्यो,
तर समय रोक्कियो ।
घडी निकैबेर घुमेपछी सोच्न कर लाग्यो ।
तैपनि जान्दाजान्दै एउटा मुर्खता गरे,
नगर भनिसकेपछि फेरि म्यासेज गरे,
हो ! शभ्य्ताको बाध फुट्यो ।
र आट गरेर replyलेख्न मन लाग्यो,
केबल लेख्न सके त,
"okay bye"
No comments:
Post a Comment